Rozwód stanowi podstawowy sposób rozwiązania związku małżeńskiego. Przy czym jego uzyskanie nie jest zależne wyłącznie od woli współmałżonków . Rozwód może bowiem zostać orzeczony tylko w sytuacji łącznego spełnienia określonych przepisami przesłanek pozytywnych przy jednoczesnym braku przesłanek negatywnych.
Pozytywne przesłanki orzeczenia rozwodu
Rozkład pożycia małżeńskiego
Pozytywną przesłanką orzeczenia rozwodu jest rozkład pożycia małżeńskiego. Zgodnie z art. 23 KRO, w którym wskazane zostało, że małżonkowie są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli. Na tej podstawie zgodnie z orzecznictwem wskazuje się, że wspólne pożycie polega na duchowej, fizycznej oraz gospodarczej więzi małżonków.
Zupełność i trwałość rozkładu pożycia
Rozkład pożycia małżeńskiego, który uzasadnia orzeczenie rozwodu musi być zupełny i trwały. O zupełnym rozkładzie pożycia małżeńskiego można mówić w sytuacji, kiedy pomiędzy małżonkami zostały zerwane wszystkie więzi – duchowa, fizyczna i gospodarcza. Stan ten musi mieć charakter trwały. Trwałość rozkładu pożycia małżeńskiego nie została nigdzie zdefiniowana. Przyjmuje się, że będzie to miało miejsce wtedy, kiedy więzi pomiędzy małżonkami ustały na tyle dawno, że mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego powrót małżonków do wspólnego pożycia nie jest już możliwy.
Więcej na temat pozytywnych przesłanek rozwodu TUTAJ.
Negatywne przesłanki orzeczenia rozwodu
Nawet w sytuacji, kiedy rozkład pożycia małżeńskiego jest zupełny i trwały rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli:
– wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci stron,
– jeżeli orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Są to przesłanki negatywne bezwzględne. W razie ich wystąpienia sąd w żadnym razie nie może orzec rozwodu.
Przy czym istnieje też jedna przesłanka negatywna o charakterze względnym. Zgodnie bowiem z art. 56§3 KRO nie jest możliwe orzeczenie rozwodu, jeżeli żąda go małżonek, który jest wyłącznie winny rozkładu pożycia. Rozwód może zostać w tej sytuacji jednak orzeczony, jeżeli drugi małżonek wyrazi na niego zgodę albo odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
Sąd każdorazowo musi rozważyć sytuację stron i ocenić czy nie zachodzi któraś z powyższych przesłanek.
Jaki sąd orzeka o rozwodzie? Gdzie złożyć pozew o rozwód?
W sprawach o rozwód właściwy jest zawsze sąd okręgowy. Zazwyczaj będzie to sąd właściwy miejscowo według ostatniego wspólnego miejsca zamieszkania małżonków, jeśli choć jeden z nich nadal tam zamieszkuje. Jeżeli małżonkowie nie mieli wspólnego miejsca zamieszkania lub żadne z nich tam już nie mieszka, wówczas pozew wnosi się do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego małżonka. Gdyby w ten sposób także nie udało się określić sądu właściwego, właściwy będzie sąd miejsca zamieszkania małżonka wnoszącego pozew o rozwód.
O właściwości sądu w sprawach rozwodowych więcej TUTAJ.
Co powinien zawierać pozew o rozwód?
Pozew o rozwód, jak i pozew w każdej innej sprawie musi zawierać kilka podstawowych elementów. W jego treści należy zawsze wskazać:
1) sąd właściwy w danej sprawie, na przykład Sąd Okręgowy we Wrocławiu, XIII Wydział Cywilny Rodzinny.
2) strony postępowania. Osoba, która składa pozew jest powodem, a osoba, z którą chce się rozwieść – pozwanym. Należy podać imię i nazwisko stron, adres zamieszkania (ma być to adres zamieszkania), PESEL powoda.
3) żądanie pozwu, czyli rozwiązanie związku małżeńskiego zawartego przez powoda i pozwanego. Może to nastąpić z orzeczeniem o winie którejś ze stron lub z zaniechaniem orzekania o winie. Więcej o winie przy orzeczeniu rozwodu można przeczytać TUTAJ. Ponadto żądanie pozwu rozwodowego może dotyczyć m.in. rozstrzygnięcia kwestii powierzenia władzy rodzicielskiej, kontaktów czy alimentów.
Ponadto w jego treści należy zawrzeć:
4) wnioski dowodowe, tj. powołać dowody na poparcie twierdzeń przedstawionych w uzasadnieniu pozwu. Należy w tym miejscu wskazać świadków wraz z ich adresami, dokumenty, zdjęcia itp. wraz ze wskazaniem, na jaką okoliczność są powoływane.
5) uzasadnienie, czyli przedstawienie motywów złożenia pozwu o rozwód, wskazanie, że zachodzą przesłanki pozytywne orzeczenia rozwodu – zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego oraz nie występują przesłanki negatywne.
6) wykaz załączników – zawsze będzie to odpis aktu małżeństwa stron oraz dowód uiszczenia opłaty sądowej. Ponadto należy wskazać dokumenty i wydruki, które są załączane jako dowód w sprawie.
Należy pamiętać, że pozew o rozwód składany jest zawsze wraz z jego odpisem, tj. w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz trafia do akt sprawy, a drugi jest przekazywany pozwanemu małżonkowi.
Rozwód z orzeczeniem o winie czy rozwód bez orzekania o winie?
Jak już wskazano powyżej rozwód może nastąpić z orzeczeniem o winie, jak i bez jej orzekania. Należy przy tym mieć świadomość, że orzeczenie winy jednego z małżonków nie ma żadnego znaczenia przy podziale majątku wspólnego. Wina nie ma też większego znaczenia przy rozstrzyganiu przez sąd kwestii władzy rodzicielskiej, jak i kontaktów z dzieckiem. Oczywiście o ile okoliczności stanowiące podstawę jej orzeczenia nie mają jednocześnie wpływu na ocenę kompetencji rodzicielskich małżonka uznanego za winnego rozpadu pożycia małżeńskiego.
Co zatem daje orzeczenie winy współmałżonka? Poza samą satysfakcją, orzeczenie winy daje nam możliwość uzyskania alimentów od małżonka uznanego za wyłącznie winnego (więcej na ten temat TUTAJ). Ponadto chroni nas przed roszczeniem o alimenty ze strony byłego już małżonka, gdyby ten w późniejszym czasie popadł w stan niedostatku (więcej na ten temat TUTAJ).
Ile trwa rozwód?
Odpowiedź na powyższe pytanie znajdziesz TUTAJ.
Ile kosztuje rozwód w 2019 r. ?
Opłata sądowa od pozwu o rozwód wynosi 600 zł. Do jej uiszczenia zobowiązany jest małżonek wnoszący pozew o rozwód.
Przy czym jeżeli rozwód kończy się bez orzekania o winie, sąd zwraca połowę tej opłaty (300 zł), natomiast pozwany małżonek powinien zwrócić 150 zł.
Więcej o opłatach sądowych w sprawach rodzinnych przeczytasz TUTAJ.
Na temat opłaty sądowej od apelacji w sprawie rozwodowej przeczytasz TUTAJ.
Jeżeli nie będziesz korzystać z pomocy prawnej adwokata, to powyższa opłata sądowa stanowi zasadniczo jedyny koszt z jakim musisz się liczyć wnosząc pozew o rozwód. Niemniej mogą też pojawić się dodatkowe wydatki związane np. z koniecznością uiszczenia opłaty za wywiad kuratora rodzinnego (ok. 80 zł), czy też za wydanie opinii przez Opiniodawczy Zespół Sądowych Specjalistów – pedagoga i psychologa (ok. 500-1.000 zł).
Adwokat rozwód
Jeżeli zdecydujesz się na powierzenie poprowadzenia swojej sprawy rozwodowej adwokatowi najlepiej żeby był to adwokat rodzinny, tj. adwokat, który specjalizuje się w takich sprawach jak rozwód, alimenty, kontakty z dzieckiem itp.
Adwokat do spraw rodzinnych wprawdzie nigdy nie gwarantuje wygranej, niemniej masz pewność, że nie będzie on uczył się prawa rodzinnego na twojej sprawie i popełniał błędów właściwych laikom. Prawnik rodzinny bazując na doświadczeniu zdobytym w swojej dotychczasowej praktyce będzie on też w stanie przewidzieć przebieg postępowania, a co za tym idzie obrać optymalną taktykę procesową.
Ile kosztuje rozwód z adwokatem?
To ile kosztuje wynajęcie adwokata w sprawie rozwodowej zależy przede wszystkim od jej złożoności, a co za tym idzie nakładu pracy i przewidywanego czasu jej trwania. Czas trwania postępowania rozwodowego zależy z kolei od treści pozwu. Dlatego też jeżeli np. chcesz orzeczenia winy współmałżonka musisz liczyć się z większym honorarium adwokata aniżeli gdy składasz pozew o rozwód bez orzekania o winie. Najprostsza spraw rozwodowa bez orzekania o winie to średnio koszt rzędu 1.500 zł plus VAT (1.845 zł brutto). Natomiast koszt rozwodu z orzeczeniem o winie zaczyna się zazwyczaj od kwoty 3.000 zł plus VAT (3.690 zł brutto).
Przy czym honorarium adwokata rodzinnego może być ustalone zarówno na zasadzie kwoty ryczałtowej (z góry ustalone honorarium bez względu na ilość podjętych czynności i czas trwania postępowania rozwodowego), jak i stawki godzinowej lub stawki liczonej odrębnie za poszczególne czynności.
